Thesis Number |
level |
Language |
Year |
Bilim Dalı |
|
Doktora |
İngilizce |
2019 |
Diğer |
Çalışmada, rüzgâr erozyonundan etkilenmiş olan, Karapınar Erozyonla Mücadele istasyonundan, 0-20 cm derinlikten alınan toprak örneği kullanılmıştır. Bu alandaki toprakların temel özellikleri kum ve kireç içeriklerinin yüksekliği, düşük organik madde içerikleri, zayıf strüktürle gelişim göstermeleri, düşük su depolama kapasiteleri ve bu nedenle kuraklık etkisine açık olmalarıdır. Ayrıca bu bölgenin kurak ve yarı kurak iklimin etkisinde bulunması, toprakların fiziksel özelliklerinin zayıflığının yanında, kimyasal ve biyolojik özelliklerinin de yetersizliği nedeniyle biokütle üretimleri sınırlanmakta ve rüzgâr erozyonuna açık hale gelmektedir. Bu nedenle yapılan çalışmada; söz konusu alanda, yaygın olarak yetişen iğde ağaçlarının, budama artıklarından elde edilen kompost ve biyokömürün farklı dozlarının, inkübasyon ve saksı denemesinde, toprak kalitesi özellikleri ile mısır bitkisinin gelişimine etkileri belirlenmiştir. Bu kapsamda, yapılan inkübasyon denemesinde; ağırlık esasına göre % 0, 1, 2 ve 4 dozlarında kompost ve biyokömür ilave edilen toprak örnekleri, tarla kapasitesi nem içeriğinde (29g 100g-1) iki ay süre ile inkübasyona bırakılmıştır. İnkübasyon sonunda uygulamaların toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerine etkileri belirlenmiştir. Ayrıca inkübasyon sonu alınan toprak örneklerinde mısır bitkisi yetiştirilerek, uygulamaların mısır bitkisinin gelişim özelliklerine etkileri de incelenmiştir. İnkübasyon sonunda, kompost ve biyokömür uygulamaları kontrol ile kıyaslandığında; zerre yoğunluğu (Pk), hacim ağırlığı (Pb) ve hava dolu gözeneklilik (AFP) değerlerini düşürürken, porozite (P), tarla kapasitesi (FC), faydalı su içeriği (PAW), agregat stabilitesi (AS), ağırlıklı ortalama çap (MWD), ekstrakte edilebilir K, yarayışlı Mn, yarayışlı fosfor (AP), organik karbon (OC), toplam azot (TN), NH4-N, NO3-N, C/N oranı ve toprak solunumu (SMR) değerlerinin önemli ölçüde artırmıştır. Uygulamaların diğer özellikler üzerine etkileri değişkenlik göstermiştir. Kontrol ile kıyaslandığında, uygulamaların sera şartlarında yetiştirilen mısır bitkisinin bitki boyu ve taze toprak üstü biokütle verimine etkileri önemli olmuş, kompost uygulamaları mısır bitkisinin SPAD değerini, toplam azot, K, Ca, Mg ve Zn içeriklerini önemli ölçüde artırırken, biyokömür uygulamaları sadece SPAD değeri, Mg ve Fe içeriklerini önemli ölçüde artırmış, Cu içeriğini ise azaltmıştır.